شب یلدای 97

امسال اولین شب یلدای راشین عزیزم بود و آیلین هم بیشتر از سالهای قبل مفهوم اون رو فهمیده بود و مشتاق چیدن وسایل یلدا بود. البته دو روز قبل از یلدا توی مدرسه آیلین جشن گرفته و نقاشی هم کشیده بودن و کلی بهشون خوش گذشته بود.


با وجود اینکه دایی جعفر دعوتمون کرده بود ولی نمیخواستیم اونجا بریم و قرار بود تنها باشیم. تا اینکه همون روز دوست خوبمون, خاله سمانه که بهمون نزدیک بودن دعوت کردن. چون میدونستیم به بچه ها خوش میگذره, دعوتشون رو قبول کردیم و خورشت فسنجونمون رو بردیم اونجا و دور هم نوش جان کردیم.
آیلین تونست کلی با سورنا و ساینای عزیز بازی کنه و راشین هم از تماشای بازی بچه ها لذت میبرد و با وجود اینکه خیلی کم خوابیده بود ولی سرحال بود و با شنیدن صدای آهنگ, میرقصید و با زبونش صدا درمیاورد.
بدین ترتیب یه شب یلدای خاطره انگیز و به یادموندنی رو کنار دوستانمون سپری کردیم.


داستان به اینجا ختم نشد و دو روز بعد از شب یلدا هم آیلین سفره یلدا چید تا کنار مادر جون و خاله فرزانه هم یلدا بگیریم. ایندفعه آیلین به سلیقه خودش چیدمان انجام داد و کلی ذوق کرد.