۲۷ ماهگی راشین
۲۷ ماهگی راشین
هر چقدر از شیرین زبونیا و شیرین کاریهای راشین بگم کم گفتم. تمام کارها و حرفهاش جذابه و یه انرژی مثبت خاصی بهمون میده. مثلا وقتی میبینه من عصبانی شدم، خیلی بامزه میاد میگه " مامان! خوبی؟...بدی؟... من به چیزی دست زدم؟"
یه بار که خیلی کارش خنده دار بود و یه خاطره برامون شد. راشین مدتی توی اتاق من مشغول بود و بعد از اینکه از اتاق اومد بیرون، در اتاق رو بست. گفتم "چرا در رو میبندی؟" خیلی ناز گفت " آخه من به وسایلت دست زدم ".
راشین علاقه خاصی به لاک زدن داره و مدام میره لاکها رو از کشو میاره که براش بزنم. اما تا بحال فقط به انگشتهای پاش زده بودم و بهش میگفتم که بچه ها نباید به دستاشون بزنن. تا اینکه ایندفعه برای اولین بار به دستاش هم زدم.
اواسط خرداد برای آیلین و راشین ۲ تا تخت ست خریدیم و توی یه اتاق کنار هم گذاشتیم تا دوتا خواهر پیش هم باشن.
تا قبل از اون راشین توی تخت پارکش در اتاق ما میخوابید. ولی با دیدن تختش، مشتاق شد که روی تخت خودش بخوابه و خوشبختانه خیلی راحت جدا شد. الان معمولا تا صبح روی تخت خودش میخوابه و وقتی تشنه اش هم بشه، از قمقمه کنار تختش آب میخوره.
چند بار هم شده که نصفه شب اومده سراغم، ولی یکم پیشم دراز کشیده و دوباره برگشته و روی تختش خوابیده.
راشین پارک رفتن رو خیلی دوست داره و اگه توی پارک تاب باشه، کمتر سراغ بازیهای دیگه میره. معمولا هم تا بهش میگیم میخواییم بریم پارک میپرسه " پارکش تاب هم داره؟ ".
تو این دوران قرنطینه آیلین و راشین خیلی بهم عادت کردن. روزایی که آیلین کلاس سنتور داره، راشین رو میبرم توی پارک بازی کنه و تمام وقت سراغ آیلین رو میگیره.
وقتی هم که وقت رفتن میشه، تا ازش میخوام که بریم، سریع از تاب پیاده میشه و برای دیدن آیلین لحظه شماری میکنه.
یه بار که خیلی کارش خنده دار بود و یه خاطره برامون شد. راشین مدتی توی اتاق من مشغول بود و بعد از اینکه از اتاق اومد بیرون، در اتاق رو بست. گفتم "چرا در رو میبندی؟" خیلی ناز گفت " آخه من به وسایلت دست زدم ".
راشین علاقه خاصی به لاک زدن داره و مدام میره لاکها رو از کشو میاره که براش بزنم. اما تا بحال فقط به انگشتهای پاش زده بودم و بهش میگفتم که بچه ها نباید به دستاشون بزنن. تا اینکه ایندفعه برای اولین بار به دستاش هم زدم.
اواسط خرداد برای آیلین و راشین ۲ تا تخت ست خریدیم و توی یه اتاق کنار هم گذاشتیم تا دوتا خواهر پیش هم باشن.
تا قبل از اون راشین توی تخت پارکش در اتاق ما میخوابید. ولی با دیدن تختش، مشتاق شد که روی تخت خودش بخوابه و خوشبختانه خیلی راحت جدا شد. الان معمولا تا صبح روی تخت خودش میخوابه و وقتی تشنه اش هم بشه، از قمقمه کنار تختش آب میخوره.
چند بار هم شده که نصفه شب اومده سراغم، ولی یکم پیشم دراز کشیده و دوباره برگشته و روی تختش خوابیده.
راشین پارک رفتن رو خیلی دوست داره و اگه توی پارک تاب باشه، کمتر سراغ بازیهای دیگه میره. معمولا هم تا بهش میگیم میخواییم بریم پارک میپرسه " پارکش تاب هم داره؟ ".
تو این دوران قرنطینه آیلین و راشین خیلی بهم عادت کردن. روزایی که آیلین کلاس سنتور داره، راشین رو میبرم توی پارک بازی کنه و تمام وقت سراغ آیلین رو میگیره.
وقتی هم که وقت رفتن میشه، تا ازش میخوام که بریم، سریع از تاب پیاده میشه و برای دیدن آیلین لحظه شماری میکنه.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
