آیلین در کلاس باله

سلام به به مبارک باشه لباس و کفش باله ات آیلین جون ان شاا.. که در کلاس بهت خوش بگذره

بود لطف الهی یار آیلین صفا و مهر باشد کار آیلین ز خلاق احد فرشته خواهد بماند تا ابد آواز آیلین نمی ماند غمی جز ثروت و عشق همیشه افزون محبت مِهر آیلین که اعجازی کنم کین منم خود بلند بالی که دیدم ندا دادش مادر را ز آیلین به کاخها و جهانی لاله زاری بی بَدیلو بی رَجیم است به آنی گر بخواند مادرش آیین آیلین هو الخلاق می دهد آیینه ای افزون کند آواز آیلین رود هر جا بگردد روزگاری را ز زیبایی رسانی های آیلین حضورش گرم باشد بی چونو چرا چو منم چون می کنم اعجاز از خواست های قلب آیلین فقط گوید مرا اندک اشاره چون زیاد است محبت رازِ آیلین رود هر جا کنم در گِردِ او را تا ابد حوریانند و الهه یاران آیلین فزون است می کنم اعجاز گر کو نباشد در جهان زبانم لال اندک غمی در راه آیلین کنم بازا باز ببارد از درو دیوار نه ، از آسمانها یارهایی توانگر اعجاز یار آیلین همانا هر گوید یا بخواهد فی البدائه شود اعجازها در قلب و کار آیلین که باشد شادی و اسباب عشق و ثروت و اعجاز و زیبایی ز آیلین کنم حساری از ملائک چون کند آواز گر سخت بجویندش اجابت را ز آیلین به آرامش محبت حضور و عشق از شفا و مِهر آن کنم کردار آیلین که دلسوز است مهربان است مگر گر می شود نباشد جای آیلین همان مَرد است با قلبی ز آرامش شفا که هر دم که باشد کار آیلین که خود گنجی ست اسرار شرافت که می سازد همان آواز آیلین بلند است عمر این زیبا فرشته که یارند ملائک وِ را که می بینند اطرافیان اعجاز آیلین که می خواهم نویسم به اعجازها در آنی به دیوان ها از یاد آیلین شود هر دم زمان را مادر شهود است که می باراندش اللّٰه بر قلب آیلین می کنند فریاد عشق از او دَرو دیوارو کَسانند زِ خانهای عیانی محبت را در احضار آیلین بگویند سخن ز سنگ های آسمانی و جنبندگان زمینی و آسمانی قفل را ز محبت ها رویش باز کنند آراء آیلین بلند بال نظر کرد رو به آیلین ، نباشد نازش و نالش که گر گنجی بسازم دامان آیلین